به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

برای اولین بار زندگی شهید داریوش رضایی نژاد به تصویر کشیده شد

تاریخ انتشار: ۱۸ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۱۸۰۶۰۶

فیلم «هِناس» اثر حسین دارابی در چهلمین جشنواره فجر رونمایی شد و اکنون پس از چهار ماه، راهی سینما‌ها شده است. با وجود اهمیتی که قصه زندگی شهدای هسته‌ای و جایگاه آنان دارد، اما متاسفانه فیلم و سریال‌های زیادی در این باره ساخته نشده و «هناس» یکی از معدود آثاری است که به مسئله ترور دانشمندان هسته‌ای پرداخته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

قصه فیلم از زاویه دید شهره پیرانی همسر شهید داریوش رضایی‌نژاد روایت می‌شود. به بهانه آغاز اکران این فیلم از امروز، نکاتی را درباره آن می‌خوانید.

ترور دانشمند هسته‌ای از نگاه همسر شهید

«هناس» از زاویه مناسبی به واقعه شهادت داریوش رضایی‌نژاد پرداخته است. فیلم با محوریت شهره پیرانی روایت می‌شود و ترس‌ها، دغدغه‌ها و نگرانی‌های او در آخرین روز‌های زندگی همسرش را به تصویر می‌کشد. «هناس» نشان می‌دهد پس از خطری که جان داریوش رضایی‌نژاد و خانواده‌اش را تهدید می‌کند، زندگی و روابط آن‌ها با چه مسائلی مواجه می‌شود. این نوع پرداختن به ترور شهید رضایی‌نژاد باعث می‌شود مخاطب بیشتر با قصه همراه شود و درک بهتری از دغدغه‌ها و مشکلات آنان داشته باشد. هرچند که فیلم تقریبا در نیمه از ریتم می‌افتد، اما به طور کلی در همراه کردن مخاطب موفق است.

روایت شهره پیرانی از انتخاب مریلا زارعی

شهره پیرانی روایت جالبی از انتخاب مریلا زارعی برای ایفای نقش خود داشته است. او در زندگی خود سه مواجهه جالب با این بازیگر یا نام او داشته. اولین دیدار او با زارعی به سال ۷۶ و فیلم برداری فیلم «دو زن» در خوابگاه دانشگاه تهران برمی‌گردد. پیرانی همچنین سال ۸۱ هنگامی که برای ثبت نام کارشناسی ارشد به دانشگاه علامه طباطبایی رفته بود، طبق گفته یکی از کارکنان واحد آموزش، متوجه می‌شود شبیه مریلا زارعی است. پس از سال‌ها بار دیگر نام زارعی این‌بار برای ایفای نقش او مطرح می‌شود. شهره پیرانی نوشته یکی از بازیگرانی که برای بازی در «هناس» قرارداد بسته بوده، بدون فسخ قرارداد از همکاری با فیلم کناره‌گیری کرده. او علاقه‌مند بوده مریلا زارعی این نقش را برعهده بگیرد، در نهایت بدون این که پیشنهادش را مطرح کند، شرایط فراهم می‌شود و نقش اش به مریلا زارعی می‌رسد.

تجربه مشابه مریلا زارعی در «بادیگارد»

این اولین‌بار نیست که مریلا زارعی در فیلمی با محوریت ترور شهدای هسته‌ای ایفای نقش می‌کند. او پیشتر در فیلم «بادیگارد» نقش همسر شخصیتی را که مسئول حفاظت از مسئولان و افراد مهم کشور بوده، بازی کرده. مسئولیت حفاظت از یکی از دانشمندان هسته‌ای به این شخصیت واگذار می‌شود و او در این راه جانش را از دست می‌دهد. هرچند که نقش مریلا زارعی در «هناس» نسبت به نقش «راضیه» در فیلم حاتمی‌کیا تاثیرگذارتر و مهم‌تر است، اما از نظر شباهت موضوع کلی این دو فیلم می‌توان «بادیگارد» را تجربه‌ای مشابه با «هناس» در کارنامه این بازیگر دانست.

شباهت ظاهری با شهره پیرانی

چهره مریلا زارعی شباهت عجیب و غریبی به شهره پیرانی ندارد، اما از طرفی هم کاملا بی‌شباهت به او نیست. زارعی در نقش این شخصیت واقعی بازی خوبی دارد و در نمایش ترس و دلهره شخصیت خود موفق است، بنابراین می‌توان او را انتخاب مناسبی برای این نقش دانست. طبق توضیحات محمدرضا شفاه تهیه‌کننده فیلم در افتتاحیه «هناس» در دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی، تلاش شده واقعیت زندگی شهید در فیلم نمایش داده شود، به همین دلیل پوشش شهره پیرانی مطابق با آن چه در واقعیت وجود داشته، با «مانتو» نشان داده شده. بهروز شعیبی نیز از پس ایفای نقش شهید برآمده، اما ظاهر او هیچ شباهتی به چهره این شهید ندارد.

اکران به موقع «هناس»

هرچند که «هناس» به ابعاد سیاسی ترور شهید رضایی‌نژاد نمی‌پردازد و همان طور که اشاره کردیم، از نگاه همسر شهید به زندگی این خانواده پرداخته می‌شود، اما در هر صورت نمایش این فیلم که به اهمیت و ارزش دانشمندان هسته‌ای ایرانی و تلاش‌هایی که برای از بین بردن و حذف آن‌ها انجام می‌شود می‌پردازد، در شرایط امروز جامعه اتفاق خوبی است. در حالی که این روز‌ها موضوعات مربوط به پرونده هسته‌ای ایران و مذاکرات برای احیای برجام در صدر اخبار است، فیلم «هناس» با موضوع به‌روز و مهمی که دارد، در زمان مناسبی روی پرده سینما‌ها به نمایش درآمده است.

مظلومیت شهدای هسته‌ای در سینما و تلویزیون

همان طور که اشاره کردیم تا به حال چه در سینما و چه در تلویزیون، کمتر اتفاق افتاده که آثار نمایشی به زندگی و شهادت دانشمندان هسته‌ای بپردازند، به همین دلیل این شهدا مهجور مانده‌اند. سه فیلم «روباه» به کارگردانی بهروز افخمی، «بادیگارد» اثر ابراهیمی حاتمی‌کیا و «هناس» هرکدام از زاویه خاصی دست روی موضوع ترور دانشمندان هسته‌ای گذاشته‌اند و سریال «صبح آخرین روز» کاری از حسین تبریزی نیز در تلویزیون تنها مجموعه‌ای است که در این باره تولید شده است. «روباه» و «بادیگارد» آثار نسبتا مهمی در سینما محسوب می‌شوند و باید دید برای «هناس» چه اتفاقی در اکران عمومی خواهد افتاد، اما «صبح آخرین روز» که اردیبهشت ۱۴۰۰ پخش شد، نتوانست زندگی و شهادت مجید شهریاری را به خوبی به تصویر بکشد و با قصه‌ای جذاب و ملتهب نظر مخاطب را جلب کند. این مجموعه مورد استقبال قرار نگرفت و بی‌سروصدا به پایان رسید.

منبع: خراسان

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: شهدای هسته ای شهید داریوش رضایی نژاد داریوش رضایی نژاد دانشمندان هسته ای مریلا زارعی شهره پیرانی ایفای نقش

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۱۸۰۶۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اعتراف ستاره سابق لیورپول: همیشه مضطرب بودم

به گزارش "ورزش سه"، رایان بابل، وینگر سابق لیورپول، تایید کرد که از انتخاب لیورپول ناراحت است و در دوران حضورش در آنفیلد "ناراضی و مضطرب" بود.

بابل در سال 2007 با مبلغ 14 میلیون دلار از آژاکس به لیورپول پیوست اما نتوانست آنطور که باید ارزش خود را اثبات کند. او تنها 22 گل در 146 بازی با پیراهن لیورپول در تمامی رقابت‌ها به ثمر رساند.

بابل 37 ساله در مورد شروع سخت خود در لیورپول، اینکه رافائل بنیتز، سرمربی وقت، چگونه با او سرد برخورد کرد و همچنین اینکه چرا نتوانست در لیورپول تبدیل به یک خرید موفق شود، صحبت کرده است.

او به اتلتیک گفت:"این برای خودم کمی ناامید کننده بود، چون زمانی که در نهایت لیورپول را انتخاب کردم، به من قول دادند که زیاد بازی کنم و به من گفته شد که واقعاً با من خوب رفتار خواهند کرد. اما از روز اول، من تنها بودم و این موضوع خیلی سخت بود.

من 20 ساله بودم، اولین بار بود که در خارج از کشورم زندگی می‌کردم، اولین بار بود که خانه داشتم چون آن زمان هنوز در خانه والدینم در هلند بودم. بنابراین بسیاری از چالش‌های جدید وجود داشت که مجبور شدم به یکباره با آن‌ها مقابله کنم و کار را بسیار سخت کرده بود.

زمان‌هایی وجود داشت که واقعا خوشحال نبودم، کاملا شبیه به خودم نبودم یا مضطرب بودم. فکر می‌کنم اکنون در دوره‌ای زندگی می‌کنیم که می‌خواهید از بازیکن آسیب پذیر حمایت کنید. من در زمانی فوتبالیست بودم که نشان دادن ضعف، غیرقابل قبول بود. امکان داشت شما را کاملا کنار بگذارند."